O! wy kwiaty mej młodości, prosto z łąki zioła,
Co na Matkę Boską Zielną znoszą do kościoła

I stawiają Częstochowskiej, by podniosła rączkę,
Nad firletkę, macierzankę i nad srebrną drżączkę,
Nad rozchodnik i lawendę, nad rutę i miętę,
Bo to wszystko przecież Boże, bo to wszystko święte

Jak stajenka betlejemska z prostym polskim bydłem.
Więc zrównane są te zioła z mirrą i kadzidłem.

Jan Lechoń „Rymy częstochowskie”

     Święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ze wszystkich świąt ku czci Bogarodzicy to uroczystość najdawniejsza, sięgająca niemalże początków chrześcijaństwa. W wielowiekowej tradycji naszego kraju przyjął się zwyczaj święcenia ziół i kwiatów polnych, stąd druga popularna nazwa tego święta – Matki Boskiej Zielnej.

Obrzędowość ludowa wiąże ten dzień ze święceniem płodów rolnych jako symbolu bogactwa przyrody. Stąd też także wnętrze naszego kościoła zdobią zioła i kwiaty, kompozycje roślinne z warzyw, owoców oraz snopki zbóż. Ten dzień to dla nas najlepszy czas, by zachwycić się pięknem świata i przyrody.